ഭഗവതിപുരം സ്റ്റേഷനിലെ പാണ്ടി ദുരൈ

 ഭഗവതിപുരം സ്റ്റേഷനിലെ പാണ്ടി ദുരൈ 

-.............. .........................................................

ചെങ്കോട്ടയിൽ നിന്നും 

നിത്യവും കിതച്ചെത്തുന്ന 

മീറ്റർഗേജു തീവണ്ടിയുടെ 

ആദ്യ ബോഗിയിൽ വെളുപ്പാൻകാലത്ത്

പച്ചക്കറികൾ നിറച്ച കൂടകളും 

പഴഞ്ചാക്കുകളും വലിച്ചു കേറ്റി

കക്കൂസിൻ്റെ മൂലക്ക് ചാരി

തോളിലെ തോർത്തുമുണ്ട് 

വായുവിൽ ചുഴറ്റി നിൽക്കുന്ന

പാണ്ടിദുരയെ കണ്ടാൽ

വടക്കൻപാട്ടിലെ ആരോമൽച്ചേകവർ

അങ്കത്തിനു പുറപ്പെടുമ്പോലുണ്ട്. 

എഞ്ചിൻ ഭഗവതിപുരം സ്റ്റേഷൻ്റെ

പ്ലാറ്റുഫോമിൽ കയറുമ്പോഴേ

പാണ്ടി ദുരൈ ഓടിക്കിതച്ചെത്തുന്നതും

പച്ചക്കറിക്കൂടയും ചാക്കും

റാക്കിനരികിലേക്ക് നീക്കിവയ്ക്കുന്നതും

ക്യാബിനിലിരുന്നെനിക്കു 

പതിവായി കാണാം.

ദുരെയെപ്പോൽ അനേകംപേർ 

ഭഗവതിപുരത്തു നിന്നും

കൊല്ലം ഷട്ടിലിൽ നിത്യവും കയറുo.

കുട്ടയും വട്ടിയും ചാക്കും നിറയെ

പച്ചക്കറികൾ, നെല്ലിക്കാ, നാരങ്ങ

ചുരുട്ടി കെട്ടിയ വാഴയില

എല്ലാമുണ്ടാകും.

ആര്യങ്കാവു മുതൽ കൊല്ലം വരെയുള്ള

സ്റ്റേഷനുകളിൽ അവകളെല്ലാം ഇറക്കും.

ഉച്ചയ്ക്കത്തെ മെയിലിൽ

എല്ലാവരേയും പോലെ 

പാണ്ടി ദുരെയും തിരിച്ചു പോകും.

മീറ്റർഗേജുമാറി

ബ്രോഡ്ഗേജാകുന്നതുവരെയുള്ള

മൂന്നരക്കൊല്ലം ദുരേയെക്കുറിച്ച്

ഒരറിവും എനിക്കില്ലായിരുന്നു.

ബ്രോഡ്ഗേജ് ആയപ്പോൾ ഞാനും 

പക്കാ ലോക്കോ പൈലറ്റായിരുന്നു.

റൂട്ടും അതു തന്നെ കിട്ടി.

ചെങ്കോട്ടയിൽ നിന്നും

കൊല്ലത്തേക്കു വരുമ്പോഴൊക്കെ

എൻ്റെ കണ്ണുകൾ ദുരെയെത്തെരയും.

കുറേ നാളുകൾ അങ്ങനെ പോയി.

ദുരെയെ ഞാൻ പതിയെ മറക്കാൻ തുടങ്ങി

ഒരുനാൾ ചാറ്റൽ മഴയുള്ള പ്രഭാതം

ഭഗവതിപുരം സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും

വണ്ടി നല്ല വേഗതയിൽ പോകുന്നേരം

കുറ്റിക്കാടിന്നിടയിൽ നിന്നും

കറുത്തുമെല്ലിച്ച ഒരാൾ

വണ്ടിക്കു മുന്നിലേക്കെടുത്ത് ഒറ്റച്ചാട്ടം

ബ്രേക്കിൽ കയ്യെത്തും മുമ്പ്

എഞ്ചിൻ അയ്യാളെ ഇടിച്ചു തെറിപ്പിച്ചിരുന്നു.

നാലഞ്ചു ബോഗികൾ 

കഴിഞ്ഞാണ് വണ്ടി നിന്നത്.

ഞാൻ ക്യാബിനിൽ നിന്നിറങ്ങി

അയാൾയ്ക്കരികിലേക്കു ചെന്നു.

ഓടിക്കൂടിയവരിൽ ആരോ പറഞ്ഞു

ഒടുവിൽ അയാൾക്കും ഈ ഗതി വന്നു.

കൃഷിയൊക്കെ നഷ്ടമായി

ഭൂമി ബാങ്ക്കാർ ജപ്തി ചെയ്തു

അന്നത്തെ ആത്മഹത്യയിൽ നിന്നും

കഷ്ടിച്ചു രക്ഷപ്പെട്ടത് അയാളാണത്രേ.

ഞാൻ ചോര പുരണ്ട 

ആ മുഖത്തേക്കു നോക്കി

അത് പാണ്ടി ദുരെ ആകല്ലേയെന്ന്

ഞാൻ ആത്മാർത്ഥമായി ആഗ്രഹിച്ചു

പക്ഷെ....

==========================CNKumar.